لسان الغیب

گر از این منزل غربت بسوی خانه روم

دگر آنجا که روم عاقل و فرزانه روم

زین سفر گر بسلامت بوطن باز رسم

نذر کردم که هم از راه بمیخانه روم

تا بگویم که کشفم شد از این سیر و سلوک

بدر صومعه با بربط و پیمانه روم

گر ببینم خم ابروی چو محرابش باز

سجده شکر کنم وز پی شکرانه روم